ŚWIADECTWO 4

Tegoroczne Pallotyńskie Czuwanie Młodych w Częstochowie, było moim pierwszym. Pojechałam z nadzieją, że będę mogła się wyciszyć i dobrze spożytkować ten czas na modlitwie. Do tej pory znałam księży Pallotynów z widzenia – zawsze szczerze uśmiechnięci i serdeczni – oraz ze wspomnień z dzieciństwa – kiedy to na spotkaniach biblijnych pokazywali mi biblię i uczyli, że każdy z nas ma swojego patrona i może zostać świętym tak jak on.

Kiedy dotarłam na miejsce, szybko przekonałam się, że... czuję się między tymi wszystkimi obcymi przecież dla mnie ludźmi, jak w rodzinie. Księża i siostry – cała wspólnota pallotyńska ujęła mnie swoją szczerością i radością wyznawania wiary. Ci ludzie nie tylko mówią o Miłości, jaką jest dla nich Bóg, ale tę Miłość naprawdę w ich towarzystwie czułam. Serdeczny uścisk ręki, pomoc kiedy nie było jak wrócić w nocy do domu, najszczerszy uśmiech i zwyczajny gest...

Uwielbienie Boga bez zażenowania, że nie wypada czy że inni patrzą – po prostu Wiara i Miłość – tym właśnie było dla mnie spotkanie w Częstochowie. W towarzystwie. w którym czuć zaufanie i troskę o drugiego człowieka – o brata i o siostrę – bigos smakuje lepiej, kilometry nie wydają się tak długie, noc jest całkiem jasna, radość wszechobecna, a pragnienie życia na Chwałę Boga jeszcze większe!

Bóg zapłać!

Monika Nawrot
Święta Katarzyna