Gdyby Jezus, drogi mój bracie, umarł jedynie dla zbawienia ciebie, pozostawiając innych w stanie pierwotnej ruiny, jakże wiele byłbyś Mu winien! Pojmujesz jednak chyba, że większe zobowiązanie względem Niego wypływa z faktu, iż umarł dla zbawienia wszystkich ludzi. Gdyby oddał życie jedynie za ciebie, jakim bólem dla ciebie byłaby świadomość, że twoi bliscy, rodzice, rodzeństwo i przyjaciele zostaną potępieni i że ty po tym życiu będziesz na wieki od nich odłączony! Gdybyś z całą rodziną był niewolnikiem, a ktoś wyzwolił jedynie ciebie, jakbyś go błagał, aby wraz z tobą wykupił także twoich rodziców i rodzeństwo! I jakbyś mu dziękował, gdyby tego dokonał, aby cię zadowolić!
Mów więc do Jezusa: O mój słodki Odkupicielu, tego wszystkiego dokonałeś dla mnie, chociaż Cię o to nie prosiłem. Nie tylko wykupiłeś od śmierci za cenę swojej krwi mnie samego, ale także moich krewnych i przyjaciół, tak że mogę ufać, iż wraz z nimi na zawsze cieszyć się będę rajem. Panie, już teraz dziękuję Ci i miłuję Cię, a mam nadzieję dziękować Ci i miłować Cię na wieki w owej ojczyźnie szczęśliwej. (św. Alfons Maria Liguori)
Sięgając pamięcią do lat dziecięcych i do rodzinnego domu przypominam sobie okresy Wielkiego Postu:
- Wspólne chodzenie z rodzicami i rodzeństwem na nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali;
- w Środę Popielcową i Wielki Piątek post o chlebie i wodzie… ewentualnie na obiad ziemniaki w mundurkach i śledzie (na których sam widok odechciewało się jedzenia);
- telewizor przykryty białym obrusem, aby nikogo nie kusiło do oglądania;
- i… papierowe skarbonki, do których zbierało się groszaki z jałmużną dla ubogich.
Patrząc z perspektywy czasu, myślę, że to, co najpiękniejsze – to RODZINNE przeżywanie tego wyjątkowego okresu, by móc później RAZEM świętować radość Zmartwychwstania. I do tego, z moimi współsiostrami, pragniemy zachęcić Was kochani nasi przyjaciele i goście naszej Internetowej strony. Zachęcamy do przeżycia tegorocznego Wielkiego Postu RAZEM z Rodziną, ze Wspólnotą, z tymi, których kochacie…
Chciałybyśmy także podzielić się kilkoma postanowieniami (Załącznik nr 1), które będziemy praktykowały w czasie wielkopostnych dni, być może propozycje te, staną się dla kogoś inspiracją. Zachęcamy także do praktyki św. Wincentego Pallottiego: do rozważania Zegara Męki Pańskiej (Załącznik nr 2). Warto w różnych momentach dnia zwracać myśli ku Chrystusowi z wdzięcznością za Jego nieskończoną miłość.
Życzymy, aby ten Wielki Post był przeżyty RODZINNIE!
Nowicjuszka s. Agnieszka Pawlak