S. Bernadetta jest obecnie Przełożoną Prowincji Polskiej Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego (Pallotynek)
1. W jaki sposób rozpoznała Siostra swoje powołanie do życia zakonnego?
Kiedy uczęszczałam do liceum, w klasie III zaczęłam zastanawiać się nad wyborem drogi życiowej. Bardzo chciałam w życiu być osobą szczęśliwą. Mimo, że miałam wiele koleżanek i kolegów, udzielałam się społecznie, chodziłam do dyskoteki i zewnętrznie mogło wydawać się, że jestem najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem, w głębi serca czułam pewien niedosyt. Z czasem odczuwałam jakiś wewnętrzny głos, delikatnie zapraszający do podjęcia drogi życia, która pozwoli mi żyć tylko dla Boga i w Nim dla innych.
2. Dlaczego wybrała Siostra zgromadzenie Sióstr Pallotynek?
Jako 15 letnia dziewczyna przeczytałam książkę o św. Wincentym Pallottim pt.: „ Apostoł i mistyk”. Urzekł mnie ten święty kapłan swoja miłością do każdego człowieka, niezależnie czy spotykał bogatych czy biednych, wykształconych czy też nie, starszych czy młodych. Zafascynował mnie już wtedy jego infinityzm czyli postrzeganie wszystkiego w życiu jako działanie nieskończonej miłości Boga. Kiedy spotkałam pierwsze Pallotynki na Pielgrzymce Warszawskiej, zauważyłam w nich tego samego ducha.
3. Czy mogłaby Siostra wskazać najważniejsze chwile (od czasu wstąpienia do Zgromadzenia), które odmieniły czy wniosły coś nowego w Siostry życie i powołanie?
Trudno wybrać te najważniejsze gdyż codzienne spotkanie z Jezusem w Eucharystii, w Słowie Bożym, w drugim człowieku czyni każda chwilę, wydarzenie ważnym. Na pewno współpraca z ludźmi świeckimi w pracach apostolskich , dzielenie trosk ich codziennego życia, wzajemna modlitwa o wierność podjętemu powołaniu umacniały moje powołanie i je odmieniały. 10 letnia przyjaźń ze staruszką, analfabetką jak siebie zwykła określać pozwoliła mi odkryć nowy świat ludzkiej wrażliwości i przeżywania wiary. To prawda, że są wydarzenia w moim życiu, które zapadły głęboko w sercu, zmieniły życie. Wspomnę też to ostatnie, którym było tygodniowe pielgrzymowanie do Compostella, spotkanie podczas cammino (drogi) wielu ludzi spragnionych odnalezienia tych wartości w życiu, które nadają mu sens , przeżycia przyjaźni… Idąc wraz z nimi miałam wrażenie, jakbym czuła ich tęsknotę za lepszym życiem i gdzieś ukrytą w głębi tęsknotę za Bogiem. Mimo, że minął już rok, myślę, że nadal „idę” duchowo z młodymi ludźmi dzieląc ich trud poszukiwania.
4.Co najbardziej pociąga Siostrę w charyzmacie i osobie św. Wincentego Pallottiego?
Im bardziej go poznaję tym więcej pragnę być jak on. Zachwyca mnie jego życie, zabieganie o dobro każdego człowieka, oto by poznał on Boga i umiłował Go. Dostrzeganie nawet w kropli deszczu nieskończonej miłości Boga, potopu łask, które nieustannie na nas spływają. Całkowite oddanie się do dyspozycji, człowieka który go potrzebuje. A w jego charyzmacie, postrzegam dar jaki nam ofiarował. To właśnie on uczy mnie, ze każdy człowiek nosi w sobie odbicie Stwórcy, charyzmat otwiera mnie na ludzi świeckich i uczy mnie tworzyć Kościół razem z nimi. Założone przez niego dzieło Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego jest konkretną realizacją jego charyzmatu. Cudownym jest móc współpracować w misji Chrystusa. Razem z kapłanami, osobami konsekrowanymi czy świeckimi zarówno tymi którzy są członkami Zjednoczenia czy też nie. Charyzmat Pallottiego uczy nas współpracy z innymi, współpracy która ostatecznie prowadzi do COMUNIO (zjednoczenia) z Bogiem i drugim człowiekiem.
5. Jakie znaczenie mają dla Siostry przyjaźnie i relacje z ludźmi?
Zawsze u Pallottiego urzekało mnie to, że miał ich tak wielu i na każdego mógł liczyć w dziełach apostolskich. W moim życiu spotkałam wiele sióstr, kapłanów czy osób świeckich z którymi łączy mnie przyjaźń. Czasem mam wrażenie, że to sam Bóg podarował mi swoich przyjaciół gdyż to oni kształtują moje powołanie, są znakiem Jego obecności w codziennych zmaganiach i dzieleniu radości. Żyją w różnych zakątkach świata, najwięcej tu w Polsce, co najbardziej nas łączy? - myślę, że pragnienie przeżywania swojego życia na serio, dla Boga, dla każdego spotkanego człowieka. Relacje są miejscem gdzie przeżywam swoje pallotyńskie powołanie, które jest ostatecznie powołaniem do Miłości.
6. Jak przyjęła Siostra wynik wyborów osoby Siostry na urząd Przełożonej Prowincji Polskiej Zgromadzenia Sióstr Pallotynek?
Wybory to długi proces w naszej prowincji, na jego ostatnim etapie poddałam się całkowicie Słowu Boga, to ono mnie prowadziło i przygotowywało. Ostatnie, które do mnie skierował było pytaniem z księgi Izajasza Kogo mam posłać? Cóż mogłam odpowiedź na te słowa, które dotykały głębi mojej relacji z Bogiem. To Bóg jako pierwszy usłyszał moją odpowiedź. Przyjęcie wyniku wyborów to nade wszystko przyjęcie Jego wezwania, które codziennie staram się we współpracy z moimi Siostrami radnymi odczytywać. Posługa ta daje mi wiele radości, możliwości pracy razem z siostrami, dzielenia ich trudu. Niesie też ono wezwanie i nowy sposób przeżywania powołania – w duchu miłości do każdej siostry i bezgranicznego zawierzenia Bogu w podejmowaniu odpowiedzialnych decyzji. W moim posługiwaniu bliskim jest mi obraz winnicy z księgi Izajasza i wiele razy Bóg daje mi odczuć jak bardzo Mu zależy na każdej z nas.
7. Jaką dewizą życiową chciałaby Siostra podzielić się z siostrami i czytelnikami tego wywiadu?
Radosnym jest człowiek, który żyje w obecności Boga. Pallotti powtarzał nieustannie: Szukaj Boga wszędzie a znajdziesz Go wszędzie i zawsze. Bóg jest obecny, żyje w nas. Czuć Jego bliskość sercem, widzieć Go oczami, rozmawiać z Nim na modlitwie, spotykać Go w drugim człowieku i wierzyć, że JEST. To daje radość życia niezależnie od sytuacji, bo to Bóg jest jej źródłem i uczy dzielić ją z innymi.
Dziękujemy Siostrze za podzielenie się wspomnieniami i refleksjami.
S. Bernadetta urodziła się 1.02.1960 r. Pochodzi z miejscowości Staniątki. Tam ukończyła Szkołę Podstawową, w Wieliczce natomiast Liceum Ogólnokształcące. Do Zgromadzenia Sióstr Pallotynek s. Bernadetta wstąpiła w roku 1979, rok po wyborze Ojca św. Jana Pawła II. W Rzymie studiowała Pedagogikę Powołaniową. Zna język angielski, francuski i włoski. W Zgromadzeniu pełniła obowiązki między innymi wychowawczyni nowicjatu, radnej w Zarządzie Generalnym, a obecnie przyjęła stanowisko Przełożonej Prowincji Polskiej.