Naszym Założycielem jest Święty Wincenty Pallotti. Żył w latach 1795–1850. Wincenty Pallotti urodził się w Rzymie w pobliżu Watykanu dnia 21 kwietnia 1795 roku jako trzecie z dziesięciorga dzieci Magdaleny i Piotra Pawła Pallottich, przy ulicy Via del Pellegrino nr 130.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Następnego dnia został ochrzczony w bazylice San Lorenzo in Damaso, gdzie dziś widnieje tablica pamiątkowa.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Wincenty w szóstym roku życia rozpoczął naukę w szkole powszechnej Ojców Pijarów.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Po ukończeniu szkoły usiłował wstąpić do zakonu kapucynów. Rodzice jego byli dobrodziejami tego zakonu; matka, która zmarła w 1827 roku, spoczywa w kościele kapucynów na Via Veneto. Jednakże za radą spowiednika, ze względu na stan zdrowia, zrezygnował z zakonu, ale nigdy nie zrezygnował z kapłaństwa.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Widząc jasno swoją drogę życia, Wincenty, jesienią 1807 r., rozpoczął naukę w Kolegium Rzymskim.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Uczelnię tę ukończył w 1813 r., przyjmując święcenia niższe w 1811 roku. Od jesieni 1814 roku Pallotti studiował filozofię i teologię na uniwersytecie rzymskim Sapienza, uczęszczając równocześnie na wykłady z nauk przyrodniczych, wyższej matematyki, historii i prawa. Jednocześnie prowadził w tych latach głębokie życie wewnętrzne, o czym świadczy jego dziennik duchowy. Stać się świętym księdzem było dla niego sprawą nieskończenie ważniejszą, niż być księdzem uczonym. Święcenia wyższe, poprzedzające kapłaństwo, otrzymał w Bazylice na Lateranie w Rzymie. Dnia 16 maja 1818 roku w tej samej świątyni przyjął upragnione święcenia kapłańskie.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Następnego dnia odprawił pierwszą Mszę św. w kościele del Gesu we Frascati.
„Przechodzi to ludzkie wyobrażenie – pisze w swoim Dzienniku – że nieskończona dobroć Boża mojego ukochanego Ojca raczyła w zadziwiający sposób spojrzeć na mnie i wynieść mnie do zaszczytu kapłaństwa... Proszę wszystkie stworzenia, aby za mnie dziękowały Bogu za nieocenioną łaskę powołania... Proszę Boga, aby uczynił ze mnie niezmordowanego robotnika”.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Dnia 15 lipca 1818 roku Pallotti ukończył studia uniwersyteckie, uzyskując doktoraty z filozofii i teologii. Życie kapłańskie Wincentego odznaczało się dwiema cechami: skupieniem i aktywnością. Gdy się modlił, oddawał świat Bogu, gdy szedł ulicą, niósł Boga światu.
Pierwszy rok kapłaństwa Pallotti poświęcił głównie młodzieży, wśród której pracował już podczas studiów, niosąc jej pomoc duchową i materialną. Prowadził m.in. Centrum Matki Boskiej Wniebowziętej, gdzie na naukach Pallottiego gromadziła się duża grupa młodzieży, przygotowująca się do Pierwszej Komunii.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Kontynuacją pracy dla młodzieży było przyjęcie przez ks. Pallottiego w 1819 roku na okres dziesięciu lat stanowiska korepetytora na uniwersytecie Sapienza. Od roku 1829 przez trzynaście lat był ojcem duchownym Seminarium Rzymskiego.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Pod koniec 1834 roku został mianowany rektorem kościoła Santo Spirito przy Via Giulia. Funkcję tę pełnił do lutego 1846 roku.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Tu założył Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, zatwierdzone 11 lipca 1835 r. przez papieża Grzegorza XVI, którego natchnienie otrzymał 9 stycznia 1835 r. w czasie dziękczynienia po odprawieniu Mszy Świętej w klasztorze Sióstr Karmelitanek.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Od 6 stycznia 1836 roku urządzał uroczystości Oktawy Epifanii jako wyraz jedności i powszechności Kościoła. W roku 1837 zaczął starania o założenie Kolegium Misyjnego, które miało się mieścić w klasztorze Ojców Franciszkanów przy kościele św. Andrzeja.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
W tym czasie powstał też sierociniec dla dzieci i młodzieży żeńskiej, który stał się okazją do powstania Zgromadzenia Sióstr Apostolstwa Katolickiego.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Reguły przyszłej Kongregacji Sióstr Pallotynek, Księży Pallotynów oraz Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego pisał w klasztorze kamedułów – w Camaldoli, niedaleko Frascati, gdzie chętnie i często przybywał na czas rekonwalescencji, skupienia i duchowego odpoczynku.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Mimo przepracowania i choroby Pallotti przyjął w 1842 roku nominację na duszpasterza wojskowego w Rzymie, a w dwa lata później kapelanię szpitala Cento Preti. W kościele przyszpitalnym dziś znajduje się Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Ważnym momentem w życiu ks. Pallottiego było przekazanie mu w 1844 roku przez Stolicę Apostolską dla Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego pofranciszkańskiego kościoła i klasztoru San Salvatore in Onda przy Via Pettinari, gdzie do dzisiaj znajduje się Zarząd Generalny Stowarzyszenia.
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Całe swoje życie kapłańskie poświęcił na ożywianie chrześcijańskiej wiary wśród ochrzczonych. Jego gorliwość o Królestwo Boże przynaglała go do szerzenia i popierania współpracy między duchownymi, zakonnikami i świeckimi.
Miejscem jego kapłańskiej i apostolskiej działalności był przede wszystkim Rzym gdzie podejmował posługę m.in.:
- - pomagał biednym, chorym, opuszczonym
- - założył instytuty charytatywne, sierocińce, domy pomocy, itp.
- - otaczał opieką duchową żołnierzy, robotników, studentów i więźniów
- - popierał i ożywiał bractwa i zrzeszenia wiernych
- - był kierownikiem duchowym w seminariach rzymskich i w klasztorach sióstr
- - poświęcał się w sposób niezmordowany spowiedzi, był spowiednikiem poszukiwanym przez ludzi wszystkich stanów
- - prowadził misje ludowe w parafiach
- - poświęcał się religijnemu kształceniu młodzieży w szkołach wieczornych i w innych organizacjach młodzieżowych
- - zajął się chrześcijańską formacją świeckich, zakonników i duchownych
- - opracowywał teksty religijne i popierał apostolstwo słowa drukowanego
- - ożywiał działalność misyjną, zwracając szczególną uwagę na problemy chrześcijańskiego Wschodu
- - zapoczątkował obchody Oktawy Epifanii jako wyraz jedności i powszechności Kościoła
- - był rektorem kościoła Santo Spirito dei Napoletani
- - założył Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego
Ks. Wincenty Pallotti zmarł w Rzymie w opinii świętości 22 stycznia 1850 roku. Sto lat później, 2 stycznia 1950 roku papież Pius XII zaliczył go do grona błogosławionych. Jego ciało, które nie uległo rozkładowi, zostało złożone w kryształowym sarkofagu pod mensą głównego ołtarza w kościele San Salvatore in Onda w Rzymie
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
Papież Jan XXIII w dniu 20 stycznia 1963 roku podczas trwania Soboru Watykańskiego II, ogłosił błogosławionego Wincentego Pallottiego świętym jako Apostoła Rzymu i patrona Apostolatu Ludzi Świeckich. Święty Wincenty został też patronem Papieskiego Związku Misyjnego Księży.