BÓG BLISKI, MAŁY I KONKRETNY

I przyjdzie Bóg „mały, bliski i konkretny”

 „Wielbi ducha moja Pana I raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy…”

Adwent to czas odkrywania prawdy o Bogu i prawdy o sobie. Czas dotknięcia swoich słabości, które stają się miejscem, gdzie Bóg przychodzi ze swoją Mocą w Chwale.

Już za kilka dni staniemy przed tajemnicą Wcielenia i pochylimy się nad żłóbkiem odkryjemy moc Boga, która objawia się w tym, co małe i słabe, bo „moc w słabości się doskonali.” Przecież Bóg przyszedł na świat rodząc się nie w tym, co piękne, dostojne, pełne bogactwa, ale właśnie w tym, co małe, słabe, ciche i nędzne. On, który jest Światem rozświetlił małą stajenkę, która na pierwszy rzut oka wydaje się uboga i nędzna. Ale Światło przychodzące, aby nas zbawić wypełni tę ubogą stajenkę Nadzieją, Miłością i nowym Przymierzem, które ma imię Emanuel-Bóg z nami. Bóg, który chce być pośród nas, w nas i z nami.

Może największym darem, jaki możemy ofiarować Bogu są nasze słabości i nasza małość? Idąc do żłóbka i pochylając się nad tajemnicą Zbawienia złóżmy ten dar i weźmy Dziecię w swoje dłonie, w dłonie, które przed chwilą przyniosły swoją małość i słabość.
W dłonie, które tak naprawdę nic nie ofiarowały, ale są otwarte na to, aby przyjąć Boga. Mając Dziecię w swoich dłoniach powiedzmy: Pan mój i Bóg mój! Pan i Bóg, który rodzi się
w ubóstwie, w nocy, aby ubogacić i rozświetlić to, co słabe i ciemne.

Niech te Święta będą dla nas zanurzeniem się w tajemnicę Wcielenia. Niech nasze serca wypełni Boże wołanie: „nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.”

Bóg rodzi się między nami, w nas i dla nas, aby nas odkupić, aby zbawić to, co zginęło. Dlatego miejmy otwarte serca i tak jak Maryja z pośpiechem otwórzmy drzwi naszych serc, gdy Pan zapuka i pozwólmy na nowo się odnaleźć, tak jak Bóg tego pragnie. Odłóżmy wszelkie nasze plany, pragnienia, wizje, szkatułki pełne postanowień, dobrych uczynków i stańmy przed Panem „nadzy”, nie mając nic, oprócz swojej małości.

Niech te Święta będą pełne Bożej Mocy, Miłości, Pokoju i Nadziei.

NASZ ZAŁOŻYCIEL

Św. Wincenty Pallotti

Naszym Założycielem jest Święty Wincenty Pallotti. Żył w latach 1795–1850. Miejscem jego kapłańskiej i apostolskiej działalności był przede wszystkim Rzym gdzie podejmował wiele posług.

Ks. Wincenty Pallotti zmarł w Rzymie w opinii świętości 22 stycznia 1850 roku. Sto lat później, 2 stycznia 1950 roku papież Pius XII zaliczył go do grona błogosławionych. Papież Jan XXIII w dniu 20 stycznia 1963 roku podczas trwania Soboru Watykańskiego II, ogłosił błogosławionego Wincentego Pallottiego świętym jako Apostoła Rzymu i patrona Apostolatu Ludzi Świeckich. Święty Wincenty został też patronem Papieskiego Związku Misyjnego Księży.

Czytaj więcej...

O NAS

Nasz charyzmat

Dzisiaj istniejemy w wielu krajach świata, jako zgromadzenie międzynarodowe. Podejmujemy prace na misjach i w Polsce. Prowadzimy m.in. przedszkola, dom dziecka, domy pomocy społecznej, katechizację, prace parafialne i duszpasterskie. Spotykamy się w ramach grup i rekolekcji z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi.

Gdziekolwiek jesteśmy, staramy się przeżywać swą codzienność według krótkich dewiz Założyciela:

  • Ad Infinitam Dei Gloriam! - Dla Nieskończonej Chwały Bożej
  • Ad Destruendum Peccatum! - Dla Zniszczenia Grzechu
  • Ad Salvandas Animas! - Dla Zbawienia Dusz

Czytaj więcej...

KONTAKT

SPOŁECZNOŚĆ